"Εκτύπωση" χρήματος
Του Γ. Προκοπάκη* Μια παλιά ιστορία - την έχω ξαναπεί. Το 2011 περνάει ένα alert του Bloomberg: Μια συστημική τράπεζα (συγκεκριμένη) ανέβασε το επιτόκιο ενός ομολογιακού δανείου από 2.5% σε 12%. Λίγες μέρες μετά το ανέβασε σε 15%. Δεν κατάλαβα αμέσως τι γινόταν και το κοίταξα. Ο Υπουργός Οικονομικών υπογράφει ένα φύλλο χαρτί με λογότυπα και σφραγίδες με το οποίο εγγυάται την έκδοση τραπεζικού ομολόγου. Η τράπεζα βγάζει το ομόλογο, το αγοράζει όλο η ίδια και το παρκάρει. Μέχρι στιγμής δεν έχει πληρωθεί ούτε δεκαράκι. Η τράπεζα πηγαίνει το ομόλογο στην ΕΚΤ ως ενέχυρο και παίρνει (μετά από κούρεμα) ζεστό χρήμα. Μόλις τυπώθηκε χρήμα από το πουθενά! Με τα γυρίσματα της ζωής, το αξιόχρεο της τράπεζας πέφτει, οπότε η ΕΚΤ ζητάει αύξηση του ενεχύρου. Η τράπεζα αυξάνει το επιτόκιο - δεν της κοστίζει τίποτε, τον τόκο τον πληρώνει και τον εισπράττει η ίδια - και αυξάνει την παρούσα αξία των μελλοντικών χρηματοροών, άρα και την αξία του ενεχύρου. Μια χαρά δουλεύει ο κύκλος - αρκεί να μη σπάσ...