Σημίτης και Πισσαρίδης
Η έκθεση Πισσαρίδη είναι μια
αξιοσημείωτη προσπάθεια. Πολύ καλά κάνει ο Σημίτης και την επαινεί. Παρατηρώ
όμως πως στην παρέμβαση Σημίτη, ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρεται σε κάποια
έκταση στο χρέος - μάλιστα είναι το μόνο σημείο που χρησιμοποιεί ποσοτικά
στοιχεία. Όμως το ζήτημα δεν απασχολεί την Έκθεση Πισσαρίδη - σχεδόν σαν να μην
υπάρχει. Ούτε τα παρεπόμενα του ζητήματος, οι δημοσιονομικοί περιορισμοί, τα
θηριώδη διαθέσιμα - μόνο κάποια αναφορά σε ανάγκη χαλαρότερου πλαισίου.
Ο Σημίτης θέτει το ζήτημα του
χρέους ως θέμα προς διαπραγμάτευση με τους εταίρους-δανειστές. Να υποθέσουμε
πως μαζί μπαίνουν και τα παρεπόμενα. Πολύ σωστά το θέτει ο Σημίτης και είναι
άξιο απορίας γιατί δεν προβληματίζεται η έκθεση.
Όσον αφορά τα δημοσιονομικά, η
έκθεση βλέπει τη χαλαρότητα της κοβιδιακής συγκυρίας ως παράθυρο ευκαιρίας για
το ρόλο των δημόσιων επενδύσεων. Ένα χρόνο ακόμη θα υπάρχει - εν τω μεταξύ θα
έχουμε λυώσει στη διαπραγμάτευση με τους εταίρους για την επόμενη μέρα.
Ο Σημίτης πιάνει στην
επιφάνειά του (αναπόφευκτο λόγω της μικρής έκτασης άρθρου στον τύπο) ένα ζήτημα
καθοριστικής σημασίας, το οποίο παραδόξως δεν απασχολεί την έκθεση. Το πρόβλημα
του χρέους και των παρεπομένων, η αντιμετώπιση του οποίου έχει σοβαρές
επιπτώσεις στο πλαίσιο μέσα στο οποίο θα μπορεί να κινηθεί η Ελλάδα και να
ακολουθήσει ή όχι τις προτροπές της έκθεσης.
Όπως συμβαίνει συνήθως με τις
παρεμβάσεις Σημίτη, και στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ" είναι ιδιαίτερα χρήσιμη.
ΥΓ. Το πώς θα πάρουν στο ΚΙΝΑΛ
την παρέμβαση Σημίτη είναι αδιάφορο. Όσο θέλουν να κάνουν αντιπολίτευση της
πλάκας, τόσο πιο αδιάφοροι θα είναι. Ας τους αφήσουμε.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου