Frankfurter Allgemeine Zeitung: Κανείς δεν πρέπει να φοβάται πια τη Γερμανία

H Frankfurter Allgemeine Zeitung σε πρωτοσέλιδο σχόλιό της με τίτλο «Όσο καμία άλλη από το 1945», αναφέρει ότι: «75 χρόνια μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου κανείς δεν πρέπει να φοβάται πια τη Γερμανία. Θα πρέπει όμως να ανησυχούμε για την Ευρώπη».

Η γερμανική εφημερίδα σημειώνει: «Από την λεγόμενη “ώρα μηδέν”, όπως συνηθίζεται να ονομάζεται η νέα αρχή μετά την κατάρρευση του ναζισμού, η κατάσταση στη Γερμανία βελτιώνονταν, παρά τους πολιτικούς και οικονομικούς κλυδωνισμούς των πρώτων δεκαετιών μετά τον πόλεμο. Τρεις γενιές Γερμανών έχουν μεγαλώσει σε καθεστώς ειρήνης και ευημερίας. Οι σήμερα 30χρονοι δεν έχουν ζήσει καν τη Πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Η πολιτική και οικονομική σταθερότητα της Γερμανίας μέσα στους κόλπους της ΕΕ έχει κάνει πολλούς να θεωρούν δεδομένη αυτή τη κατάσταση. Όμως δεν είναι.

Ένας ιός από την Ασία δείχνει τώρα και στους Γερμανούς πόσο εύθραυστες είναι οι συνθήκες διαβίωσής τους που είχαν τα τελευταία 75 χρόνια. Η πανδημία δεν προκαλεί μόνο κρίση στην οικονομία. Προκαλεί χάσμα και μεταξύ των ευρωπαϊκών λαών, το οποίο θεωρούνταν ότι είχε γεφυρωθεί εδώ και καιρό. Ακόμα και στις γερμανογαλλικές σχέσεις έκαναν την εμφάνισή τους προκαταλήψεις, λες και η διαδικασία συμφιλίωσης των δύο λαών ξεκίνησε μόλις πρόσφατα.

Η πανδημία δεν έφερε τους Ευρωπαίους πιο κοντά. Και σε άλλες προκλήσεις όμως οι απόψεις και οι τρόποι αντιμετώπισης διχάζουν ολοένα και συχνότερα τους λαούς. Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες υπάρχει η τάση επίλυσης προβλημάτων με εθνικές συνταγές. Αρκετά συχνά οι επιτυχίες θεωρούνται εθνικές νίκες, ενώ αποτυχίες αποδίδονται στην ΕΕ ή σε άλλους αποδιοπομπαίους τράγους, όπως είναι οι “τσιγκούνηδες” Γερμανοί, οι οποίοι δεν ξέρουν τι σημαίνει αλληλεγγύη.

75 χρόνια μετά το τέλος των εθνικοσοσιαλιστών μπορούμε να επαινέσουμε τη χώρα, παρά τις όποιες ανεπάρκειες. Η Γερμανία έγινε μια σταθερή δημοκρατία. Κανείς δεν πρέπει να φοβάται πια τη Γερμανία. Ούτε οι ίδιοι οι Γερμανοί. Η ενασχόληση με το παρελθόν θα πρέπει να συνοδεύεται από τον προβληματισμό πώς θα υπερασπιστούμε τα κεκτημένα, στα οποία ανήκει αδιαμφισβήτητα και η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, και πώς θα τα διασφαλίσουμε και μελλοντικά. 

Η πανδημία του κορωνοϊού είναι σε θέση να επαναφέρει στο προσκήνιο υφέρπουσες ή εμφανείς διενέξεις. Αυτή η κρίση έχει τη δύναμη, όσο καμιά άλλη από το 1945, να αλλάξει πολλά στον κόσμο, προς το καλύτερο ή και το χειρότερο».

Πηγή: https://www.dw.com/